Friday, November 2, 2012

Συνέντευξη Stained Veil στο Retro (Rock 'n' Roll Circus)


Το φθινόπωρο του 1987 οι Stained Veil ξεκίνησαν να γράφουν το demo για το δεύτερο άλμπουμ τους στο home studio του Σωτήρη Ζήση. Η διαδικασία κράτησε «ατελείωτες ώρες», αλλά οι συνθήκες την εποχή εκείνη δεν επέτρεψαν τη συνέχιση του γκρουπ και τα τραγούδια δεν ξαναηχογραφήθηκαν ποτέ. 25 χρόνια μετά, το demo του «χαμένου» δεύτερου LP είναι εδώ! Συναντηθήκαμε με τον Νίκο Μοδιώτη των Stained Veil και τους Θεόδωρο Θεοχάρη και Σάββα Γεωργιάδη της «αναγεννημένης» Smash Records και μιλήσαμε επί παντός επιστητού...

Θα ξεκινήσουμε την κουβέντα με σένα Νίκο. Και θέλω να μου πεις για την επίσημη κυκλοφορία του “Endless Hours” (Smash Records) μετά από εικοσιπέντε ολόκληρα χρόνια…
Νίκος Μοδιώτης: Την άνοιξη που μας πέρασε, έψαχνα στα συρτάρια μου μια μεγάλη συλλογή από κασέτες ήχου που είχα κρατημένες και βρήκα το “Endless Hours”. Τη βάζω λοιπόν να την ακούσω και συνειδητοποιώ ότι όντως είναι καλή! Κάνω λοιπόν μια κουβέντα με τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας- τον Σωτήρη Ζήση και τον Διονύση Στεφανόπουλο- και τους λέω ότι εδώ υπάρχει «θέμα»!

Πες μου λίγο για τις συνθήκες ηχογράφησης. Η ηχογράφηση ήταν σε τετρακάναλο;
Ν.Μ: Ναι, σε τετρακάναλο, ενώ η ηχογράφηση έγινε σε πλυσταριό! Και φυσικά ονομάστηκε “Endless Hours”, λόγω του ότι πολύ απλά ηχογραφούσαμε ατελείωτες ώρες… Απλά, το αφήσαμε έτσι και δεν προχωρήσαμε σε επίσημη κυκλοφορία για διάφορους λόγους…

Οι Stained Veil ήταν εν ενεργεία ακόμη τότε;
Ν.Μ: Ναι, φυσικά. Υπήρχαν διάφορα live με την μπάντα και με διάφορα άτομα που μας βοηθούσαν, σαν τον Γιώργο τον Πάτα και τον Νίκο Ντουνούση. Είχαμε παίξει support στους Wipers, στους Green On Red… Το τελευταίο live μας ήταν τον Μάιο του ’87…

Τα πράγματα όμως δεν προχώρησαν, όπως προείπες…
Ν.Μ: Ναι, περιμέναμε μήπως γίνει τότε η κυκλοφορία σε βινύλιο, αλλά έγιναν μια σειρά από πράγματα που δεν επέτρεψαν κάτι τέτοιο. Ο Διονύσης έφυγε απ’ το γκρουπ, ο Σωτήρης δεν ήθελε να συνεχίσουμε κι έτσι σταμάτησε η μπάντα.

(σ’ αυτό το σημείο μπαίνουν στη συζήτηση ο Θόδωρος Θεοχάρης κι ο Σάββας Γεωργιάδης της SmashRecords…)

Θόδωρος Θεοχάρης: Έχει να κάνει φυσικά και με την εταιρεία. Εμείς ήμασταν πιτσιρικάδες τότε και ουσιαστικά δεν ξέραμε που πάνε τα τέσσερα! Λεφτά δεν υπήρχαν… Είχαμε κάνει κι ένα άνοιγμα με το LP "ΧΙΙ-13" των Yell 'O' Yell, το οποίο «άνοιγμα» τελικά αποδείχτηκε “disaster”! Κι έτσι σταμάτησε κι η εταιρεία…

Σάββας Γεωργιάδης: Μην ξεχνάς ότι μιλάμε για «παλαιολιθική εποχή» για το ροκ τότε στην Ελλάδα, έτσι; Εμείς δε συνειδητοποιούσαμε τι κάναμε. Κυκλοφορούσαμε απλά τη μουσική που γουστάραμε. Αυτό με τα χρόνια απόκτησε ένα “cult status”… Βλέπω λοιπόν τα τελευταία χρόνια ότι γίνονται παντού ανατυπώσεις δίσκων. Κι αρχίζω να «πρήζω» τον Θόδωρο, μπας και ξανακάνουμε τίποτα… Η αλήθεια είναι ότι σ’ ένα πρώτο επίπεδο δε μ’ ενδιέφερε, προσωπικά μιλώντας, η επανατύπωση. Και κάπου εκεί ο Θόδωρος θυμήθηκε ένα live των Stained Veil στο Rodeo, καθώς κι ένα των Yell 'O' Yell. Στην αναγνωριστική λοιπόν συζήτηση λοιπόν που κάναμε με τα μέλη των Stained Veil, συνειδητοποιήσαμε ότι υπήρχε «ακυκλοφόρητο υλικό», το οποίο ήταν φυσικά το “Endless Hours”! Και ουσιαστικά, η κασέτα ανασύρθηκε από ένα πατάρι…

Θ.Θ: Όταν άκουσα την κασέτα έπαθα πλάκα! Το τετρακάναλο είχε καταφέρει ν’ αποτυπώσει όλη την «αλήθεια» των Veil…

N.M: Η δύναμη- αν θες- των Stained Veil βρισκόταν στις ζωντανές μας εμφανίσεις. Αυτό αποτυπώθηκε ξεκάθαρα στο “Endless Hours”.

Σε πόσα αντίτυπα κυκλοφορεί το “Endless Hours”;
Θ.Θ: First edition, διακόσια αριθμημένα βινύλια. Διαφανές δίσκος, μ’ ένθετο, lyrics κτλ. Κυκλοφόρησε στις 17 Σεπτεμβρίου.

Μελλοντικά σχέδια υπάρχουν για τους Stained Veil;
N.M: Μια σκέψη που έχω εγώ με το Διονύση είναι το να κάνουμε δυο εμφανίσεις. Μια στην Αθήνα και μια στη Θεσσαλονίκη. Επετειακά... Να βρούμε και κάποιο άλλο γκρουπ- της σειράς μας ή νεότερο- και να το οργανώσουμε. Το κοιτάζω πολύ ζεστά το θέμα. Από εκεί κι ύστερα, βλέπουμε… Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί!

Κι όσον αφορά τη Smash Records; Ποιό είναι το μέλλον της;
Σ.Γ: Εμείς θέλουμε ως εταιρεία να προτείνουμε νέα πράγματα. Κι έχουμε στα σχέδιά μας να κυκλοφορήσουμε νέα γκρουπ.

Θ.Θ: Ναι, θέλουμε να κυκλοφορήσουμε νέα πράγματα. Και φυσικά, μας ενδιαφέρουν κι οι επανεκδόσεις. Έχουν κάποιο νόημα, όσον αφορά την αισχροκέρδεια που επικρατεί σε σχέση με παλιά βινύλια που δεν κυκλοφορούν πια και που πωλούνται σ’ εξωφρενικές τιμές…

Μιλήσαμε για πολλά πράγματα ακόμα… Για τη rocknroll Θεσσαλονίκη που δεν υπάρχει πια, για το συγκρότημα των FearCondition, για τα δισκοπωλεία, για το εμπόριο σε σχέση με το discogs, για τους Yell 'O' Yell και το θάνατο του FillScars- o οποίος δεν προήλθε από overdose όπως πιστεύουν πολλοί, αλλά από «ιατρικό λάθος»- για τις δύσκολες συνθήκες στα στούντιο τις δεκαετίας του ’80, για την αλησμόνητη εκείνη συναυλία των Dubrovniks στο θρυλικό τσοντάδικο «Ελλήσποντος» και τόσα άλλα, που θα χρειαζόντουσαν σελίδες ολόκληρες… 


No comments:

Post a Comment